Ο σκύλος θεραπείας εκπαιδεύεται ώστε να παρέχει συντροφιά, στήριξη και βοήθεια σε ατομικό επίπεδο 

• σε παιδιά που αντιμετωπίζουν αναπτυξιακές διαταραχές ή μαθησιακές δυσκολίες 
• σε άτομα με ψυχολογικά προβλήματα, διαταραχές ή άλλα ζητήματα ψυχικής υγείας 
• σε ομάδες των 2 έως 5 ατόμων αναλόγως το περιβάλλον και τα άτομα καθώς και σε επισκέψεις
• σε άτομα που διαμένουν σε δομές φιλοξενείας, όπως νοσοκομεία, κλινικές, οίκους ευγηρίας (η παραμονή σε τέτοιους χώρους συχνά συνοδεύεται από μη φυσιολογικές αντιδράσεις αλλά και συνθήκες έντονου στρες)

Ο σκύλος θεραπείας είναι εκπαιδευμένος να βοηθάει στην διαδικασία της αποκατάστασης με παρουσία του χειριστή του σε συνεδρίες κατ’οίκον ,είτε σε συνεδρίες που γίνονται σε ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα.

Ο σκύλος θεραπείας θα πρέπει να είναι υγιής, πλήρως εμβολιασμένος, στειρωμένος και αποπαρασιτωμένος. 
Θα πρέπει επίσης να μην τρώει ακατέργαστη ωμή τροφή και να γνωρίζει τις εντολές της βασικής εκπαίδευσης. 

Η εκπαίδευση άπτεται και της προσωπικότητας του σκύλου ο οποίος  θα πρέπει να είναι φιλικός και εξοικειωμένος με το απότομο άγγιγμα ή το άβολο χάδι. Δεν θα πρέπει να έχει ιστορικό επιθετικότητας αλλά να είναι κοινωνικός, ήρεμος, υπομονετικός, ψύχραιμος και ικανός να συνεργάζεται. 

Η φυσική επαφή σκύλου και ατόμου βρίσκεται στο επίκεντρο της θεραπευτικής σχέσης. Επομένως, είναι σημαντικό για να μπορέσει ο σκύλος να προσφέρει τη συντροφιά του και να μεταδώσει την ηρεμία του να μη νιώθει απειλή ή φόβο.