Σωτήρης

Λίγα λόγια από την οικογένεια…

Η δική μας επαφή με το ‘dog therapy’ και τους ανθρώπους του ξεκίνησε όταν πήραμε την απόφαση να υιοθετήσουμε ένα σκύλο για την οικογένειά μας. Πέρασε πολύ καιρός να το αποφασίσουμε, τα παιδιά εννοείται ότι το ήθελαν πάρα πολύ, οι γονείς εννοείται ότι σκεφτόμασταν τις επιπλέον ευθύνες.
Το φθινόπωρο του 2023 η απόφαση ελήφθη!! Ο λόγος; Όταν στην οικογένεια υπάρχει ένα παιδί με χρόνια πάθηση που την συνοδεύουν σοβαρές μαθησιακές δυσκολίες και κοινωνικοσυναισθηματικές διακυμάνσεις η παρουσία ενός σκύλου νιώθαμε ότι θα βοηθούσε τον ίδιο αλλά και όλη την οικογένεια.

Ήρθαμε σε επικοινωνία με τους υπεύθυνους του dog therapy, μας καθοδήγησαν και γνωρίσαμε την αγαπημένη Κωνσταντίνα. Στην συνέχεια ο μικρός μας έκανε μια σειρά θεραπευτικών συνεδριών με τον Βαγγέλη, τον σκύλο θεραπείας, ο οποίος τον βοήθησε να μάθει πώς να συμπεριφέρεται και να φροντίζει έναν σκύλο, και η Κωνσταντίνα είδε ποιες ήταν οι ανάγκες του παιδιού.
Το αποτέλεσμα; Μετά από λίγο διάστημα μας έφεραν σε επαφή με την φιλοζωική ΣΠΑΖ και με τον Σωτήρη! Η Κωνσταντίνα είδε στον Σωτήρη τον ιδανικό φίλο για τον γιο μας και για όλη την οικογένεια. Ίσως και να μην πληρούσε τα ‘κριτήρια’ που βάζουμε όσοι δεν γνωρίζουμε από σκύλους. Τελικά, ο Σωτήρης ήταν ο σωτήρας μας!!
Ήρθε στο σπίτι μας μια μέρα του Δεκέμβρη, βαφτίστηκε ‘Άρης’ μετά από οικογενειακό συμβούλιο και άρχισε σιγά σιγά να μας μαθαίνει και να τον μαθαίνουμε.

Σήμερα, ένα χρόνο μετά δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε τη ζωή μας και το σπίτι μας χωρίς τον Άρη! Ο Άρης ‘διαβάζει’ υπομονετικά κάθε μέρα τα μαθήματα της Ε’ Δημοτικού με τον γιο μας (κάποιες μέρες επιλέγει και του Γυμνασίου στο διπλανό δωμάτιο!), νομίζω ότι σε λίγο θα γράφει και διαγωνίσματα! Είναι ο καλύτερος ακροατής! Υπομένει τα ασφυκτικά, πολλές φορές, χάδια του μικρού, τις δύσκολες στιγμές του και τις εξάρσεις θυμού του στωικά… Τις δύσκολες μέρες τον συνοδεύει το πρωί προς το σχολείο, στις δραστηριότητες και όπου αλλού χρειαστεί.
Είναι πάντα εκεί για εκείνον και για εμάς χωρίς όρους. Μας περιμένει με τέτοια λαχτάρα και ενθουσιασμό κάθε φορά που επιστρέφουμε σπίτι. Πώς ένα ζώο μπορεί να χαίρεται τόσο πολύ κάθε μέρα που σε βλέπει… Πόση αγάπη χωρίς όρους και όρια… Είναι η ήρεμη δύναμη του σπιτιού που φέρνει ηρεμία.
Και κάπως έτσι οι αρχικές επιφυλάξεις έχουν ξεχαστεί, τα κριτήρια που δήθεν είχαμε έχουν ακυρωθεί (και όμως ένας μεγάλος αλλά ήρεμος σκύλος χωράει και περισσεύει σε ένα διαμέρισμα και ο εφιάλτης της μαμάς για τις τρίχες αντιμετωπίζεται μια χαρά με την κατάλληλη σκούπα)!
Για μας είναι το μάνα εξ ουρανού για τις δύσκολες στιγμές, το φιλαράκι μας, η παρέα μας. Για εκείνον είμαστε το ζεστό σπίτι και η οικογένεια που ποτέ δεν είχε… Και κάπως έτσι η τετραμελής οικογένεια έγινε πενταμελής.